Daltononderwijs bij Montfort College en
PT010
- De Palmentuin voor Theater


Daltononderwijs


De vraag wat daltononderwijs is en wat er in het daltononderwijs anders is dan in andere traditionele vernieuwingsscholen zoals Montessori, Jenaplan, Freinet en de vrije school is begrijpelijk, maar niet zo gemakkelijk te beantwoorden. De grondlegger, Helen Parkhurst, zelf vertelde wat daltononderwijs allemaal niet is: ‘geen methode, geen systeem, maar een beïnvloeding’.

Lees verder hoe Montfort College en De Palmentuin voor Theater daltonschool in oprichting zijn. Zij zijn in dezelfde periode begonnen met het traject, beide kiezen een eigen volgorde van de daltonpijlers.

Montfort College: dalton in oprichting


Keuzevrijheid voor de leerling (flexrooster), samenwerking, ontwikkeling van zelfstandigheid en peer coaching.


PT010 - De Palmentuin voor Theater: dalton- en theateronderwijs versterken elkaar!


Het nieuwe theateronderwijs van PT010 - De Palmentuin voor Theater, het On & Off Stage aanbod en de ontwikkeling van het daltononderwijs, lees je in 'De Groei van' Shenaaz Mohamed, zij begeleidt het team met het daltonscholingstraject.


Montfort College: Dalton in oprichting


Het is een drukke januaridag; in een periode van de leerlingenwerving én toetsweek op Montfort College. Yuri Schneider, teamleider, en Mehmet Kaya, docent natuurkunde, vertellen over hun ervaringen. Zij doorlopen het tweede jaar van het daltonscholingstraject op Montfort College.


“Er moest een stevige onderwijsprofilering komen.” begint Yuri enthousiast te vertellen “Twee jaar geleden zijn we begonnen met het flexrooster; bij ons heet het ‘Het Inclusieve Rooster’. Het is een systeem; je hebt keuzelessen, ondersteuningslessen, je hebt huiswerkklas en reguliere lessen. We zijn meteen in het diepe gesprongen. Dat hebben wij ook aan iedereen (personeel, leerlingen en ouders) gecommuniceerd. Het Inclusieve Rooster hebben we in één keer geïmplementeerd. Het was een enorme operatie, met vallen en opstaan. Bijvoorbeeld de invulling van de les, van 50 naar 80 minuten, dat is voor leerlingen wennen, maar ook voor docenten. Zij moeten een manier vinden voor de uitwerking van hun lessen. We zochten iets wat samenkwam bij een model. We deden al aan peer-coaching, samenwerking, zelfstandigheid, reflectie en, na grasduinen met het team, kwamen we tot het daltonmodel. We hadden al keuze-uren, de invulling wilden we meer ‘body’ geven. Het is een behoorlijke verandering en onderwijskundige ontwikkeling, dus hebben we besloten het daltonmodel te implementeren in vijf jaar. We belichten elk jaar een aantal pijlers, eerste jaar was pijler ‘samenwerking’ met behulp van de coöperatieve leerstrategieën van ‘Kagan’ ¹ een coöperatieve aanpak voor lesgeven en klassenmanagement, waarbij het samenwerken in structuren centraal staat. Docenten zijn aan de hand van trainingen geschoold om werkvormen te gebruiken, activerende didactiek die gestructureerd is (= iedereen komt aan bod en werkt samen). Zo wordt de ‘gereedschapskist’ van docenten gevuld met ideeën om leerlingen op een effectieve manier aan de slag te krijgen.”

Mehmet Kaya en Yuri Schneider

“Dit jaar zijn we gestart met de pijlers ‘reflectie’ en ‘effectiviteit’. We zijn begonnen met een andere manier van leerlingen bespreken in het team.” vult Mehmet aan. “We doen dat met behulp van leerlingbespreking.nl². Zo kunnen we beter feedback geven aan leerlingen, leerlingen schrijven zelf een ontwikkelplan om zo ook de effectiviteit van het leerproces te stimuleren. Docenten kunnen concreet en gericht de inzet en prestaties noteren. We hebben rtti, leerlingbespreking, cijferlijst en het rapport, alles bij elkaar in een overzicht. Zo kunnen we effectiever vergaderen. Je bent ‘to the point’ bezig in plaats van ‘hij werkt niet’ of ‘zij is altijd druk’. De verandering die we nu in de rapportvergadering zien, is dat docenten onderzoeken, wat kan de leerling wel of niet, wat zijn de vaardigheden en talenten en waarmee is de leerling geholpen?”

Mehmet: “Dalton past heel erg bij onze leerlingen, omdat je niet alleen naar het individu kijkt, maar ook naar het individu met zijn omgeving, samenwerken als groep en feedback geven. We hebben ruim zestig peercoaches op school in alle niveaus: peerleaders, peertutoren en peerbuddy’s. De peerleaders (bovenbouwleerlingen) koppelen we aan brugklassers. Zij helpen de mentor met het begeleiden van de brugklassers. Peerleaders ontwikkelen zo zelfstandigheid door te plannen, verantwoordelijkheid te nemen en te geven, ze leren met vertrouwen om te gaan en krijgen de bereidheid om anderen te helpen.”


“Peertutoren geven bijles en de peerbuddy’s gaan meer op het sociaal-emotionele vlak aan de slag. Alle peercoaches volgen hiervoor ook een speciale training” vertelt Yuri. “Wat heel fijn is, is dat we een daltonnetwerk hebben, we leren veel van andere scholen. In de toekomst zullen we worden gevisiteerd en gaan we zelf ook visiteren. We merken dat we al heel ver zijn in de reis naar Dalton, vooral door ons flexrooster, de keuzevrijheid maakt het heel ‘dalton’. Je hebt ondersteuningslessen voor elk vak. In zo’n les kunnen leerlingen altijd vragen stellen aan andere leerlingen en ook aan de docent. Leerlingen kunnen bovendien ook inschrijven voor een les van een docent waar ze normaal geen les van hebben. Die kan de stof net even anders uitleggen. Leerlingen kunnen ook gebruik maken van het extra keuzeaanbod ³, waar ze buiten hun comfortzone andere lessen krijgen, zoals gitaarles, 3d-printen, yoga, Spaans en cartoon tekenen. Ik vind het heel mooi om te zien welke stappen Montfort College afgelopen jaren heeft gemaakt. Als team, willen we toe naar meer differentiatie en formatief toetsen; heeft de leerling meer verrijking nodig of ondersteuning?”


“We hebben een uitdagende omgeving gecreëerd waarbij leerlingen veel kunnen ontdekken en vaardigheden aanleren” sluit Mehmet af.


Bronnen:

Meer weten over Montfort College?

Klik op de onderstaande foto

image