Onderwijs op afstand HPC Centrum
‘Dit is wat het nu is: rennen, hollen, vliegen. Maar met liefde!’
Annelou Molendijk, docent van HPC Centrum, mentor van een tweedejaars klas (16 leerlingen) en geeft avo, Nederlands, rekenen, Engels, detailhandel, lob, mentorles en mens & maatschappij vertelt over de afgelopen periode.
Annelou Molendijk (rechts) en haar klas toen de school gesloten was.
De afgelopen weken zijn heel snel gegaan, voor mijn gevoel zijn ze voorbij gevlogen. Het is dubbel, want je ziet dat iedereen zijn best doet en extra naar elkaar omkijkt. Je bent thuis met je familie en het is onthaasten in het algemeen. Maar aan de andere kant was het ook een gekkenhuis.
Huiswerkpakketten
Toen in de persconferentie aangegeven werd dat de scholen zouden sluiten, zijn wij als collega’s direct de auto ingesprongen om met een deel van het team huiswerkpakketten samen te stellen voor de leerlingen. We hebben die zondagavond ouders gebeld en de planning doorgegeven wanneer leerlingen hun huiswerkpakketten konden ophalen. Elke week haalden leerlingen nieuw huiswerk op en leverden zij het oude huiswerk in. Sommige leerlingen behoren tot risicogroepen en voor hen werd het thuisgebracht of kwamen ouders het werk halen. We hebben zo iedere week de leerlingen even gezien bij de uitwisseling van de huiswerkpakketten. Ik vond het heel fijn om ze heel even, al was het een minuutje, in het echt te zien en te vragen: ‘Gaat het goed? Kan ik je helpen?’.
Voor onze praktijkschoolleerlingen is het een extra uitdaging om thuis de discipline op te brengen om thuiswerk te maken. Om dus zo goed mogelijk contact te houden, hield ik dagelijks contact met hen via WhatsApp, Teams of een telefoontje. Dit ging soms 7 dagen per week door. Dat was pittig, maar het was fijn om het contact met de kids te onderhouden. Dus dit is wat het nu is: rennen, hollen, vliegen. Maar met liefde!
Een deel van de leerlingen in de klas hield ook onderling contact, via WhatsApp of via Teams. Zij maakten dan bijvoorbeeld samen huiswerk en belden mij om in een videogroepsgesprek vragen te stellen en gezellig bij te kletsen. Na de Microsoft Teamsles bleven we vaak ook hangen om te kletsen, veel leerlingen hadden daar enorme behoefte aan.
Klein en hecht team
Het onderwijs op afstand bieden was een behoorlijke omschakeling. Het voorbereiden van de pakketten, het nakijken en becijferen van het ingeleverde werk, je lessen draaien en contact houden met collega’s en ouders moest allemaal op een andere manier vormgegeven worden. Ik had aan 5 dagen niet genoeg. Gelukkig was ik deels op locatie, de overige dagen werkte ik thuis. We hebben gelukkig een klein en hecht team, we hebben goed contact met elkaar en dat is in deze tijd extra fijn. We kijken extra naar elkaar om en zorgen dat we het, naast het bespreken van de serieuze dingen, het ook vooral gezellig hebben met elkaar. Juist nu, in alle hectiek en zorgen om gezondheid, is dat extra belangrijk.
Contact met de leerlingen
Na alle weken thuiswerken, ontvingen we de leerlingen eindelijk weer op school. Dat deed mij en mijn collega’s goed. Half aanwezig op school zijn zonder leerlingen en thuis continu achter je laptop werken, gaf mij wel het inzicht dat ik het echte contact met de leerlingen ontzettend miste. Wekenlang tegen een scherm praten went niet. Het echte contact met de leerlingen, dat is waar je het voor doet.
We zijn vanaf 2 juni per klas eerst gestart met oefenmomenten. Leerlingen en collega’s waren best gespannen voor wat er ging gebeuren. Het was natuurlijk behoorlijk wennen, na al die weken! We legden uit hoe de looproute is, waar je je handen desinfecteert, waar je in de klas gaat zitten en we hebben geoefend hoe je afstand houdt. Ik merkte wel dat leerlingen onwennig waren, nadat ze elkaar weer na maandenlang als klas zagen op het schoolplein. Ze keken elkaar vragend aan: ‘Hoe werkt dit ook alweer?’ Ook letterlijk moeten ze afstand houden, dat is voor onze leerlingen zeker een uitdaging. Veel leerlingen geven aan dat in de coronatijd niet echt gedaan te hebben en het moeilijk te vinden. We zijn als school natuurlijk extra alert hierop en spreken de leerlingen op het afstand houden, aan. Ze waren hieraan snel gewend.
Halve dagen naar school
Gelukkig kan ik aan mijn complete klas onderwijs geven, het lokaal is precies groot genoeg. Zij komen nu halve dagen naar school en we hebben één thuiswerkdag en één stagedag. Het is voor de leerlingen fijn dat de school weer gestart is en ze het ‘normale’ ritme weer kunnen oppakken, dat doet ze zichtbaar goed.
Sterke band met de klas
Wat mij bij blijft van deze periode, is dat er leerlingen zijn die de hele periode letterlijk binnen hebben gezeten. Ik heb één leerling in de klas met ernstige hart- en longproblemen en zij kreeg de huiswerkpakketten thuis aangeleverd. Maar ik heb ook andere leerlingen die tot risicogroepen behoren of die niet naar buiten durfden of mochten. Bij hen speelde enorm veel angst en verdriet. Zij misten school en vonden het extra fijn tussendoor bij te kletsen. Dan merk je hoe belangrijk je bent als mentor en dat geeft mij houvast. Je merkt hoeveel de klas op je gesteld is en ik op hen; de band die we hebben opgebouwd is heel sterk. Ik ben dankbaar dat ik de afgelopen 1,5 jaar als hun mentor kon investeren in onze band, waardoor ik ze nu in de coronatijd toch bij mij kon houden, ondanks de letterlijke afstand.
Annelou Molendijk
Leerlingen zijn zich dan ook heel bewust geworden hoeveel vrijheid ze hadden en wat de impact is nu vrijheid beperkt wordt. Met groepen vrienden afspreken (die ze als familie beschouwen), het buiten samenleven op straat en het samen komen zoals bij de ramadan, daar halen zij hun energie uit en is heel belangrijk voor ze. Dat werd in één klap weggenomen en daar zijn ze wel heel bewust van geworden. Juist dit jaar vieren we 75 jaar vrijheid, maar door de coronacrisis werd het leerlingen extra duidelijk wat die vrijheid dan inhoudt.